Op de achtergrond staat de Top2000 aan.
Ik denk aan het nummer van Tim Finn, there’s a friction too much fraction, een nummer wat ik luidkeels mee kan zingen en wat in mijn hoofd blijft zitten.
Mijn variant van vandaag is: There’s a friction too much reflection
Aan het einde van het jaar is het goed om stil te staan. Het nadeel bij het stilstaan is nu dat het me beperkt. Het beperkt de dingen die ik nog moet doen, die ik nog wil doen en die ik graag doe.
Een week alleen in een huisje in Twente zitten is prima, maar op een of andere manier lukt het me dan niet om structuur aan te brengen en dingen te doen. Dus ga ik schrijven en lijstjes maken.
Goede voornemens, daar ben ik een paar jaar geleden al mee gestopt. Maar soms ontkom je er niet aan. Ook omdat terugblikken leidt tot vooruitblikken.
Eigenlijk is het dit jaar best goed gegaan. Nieuwe baan, lief, katten, huisje in Twente. Maar ja, die fantastische roman is nog steeds niet geschreven, die 75 kilo is nog steeds niet gehaald, mijn huis moet nodig gepoetst worden. En mijn vrienden zie ik veel te weinig. Weinig energie gehad dit jaar, ja, druk op het werk geweest, ja.
Maar toen ik een paar maanden geleden dat mailtje kreeg van een lieve vriendin dat ze voortaan geen behoefte meer had aan contact, kwam dat hard aan. En ik weet niet wat ik moet doen. Ik ga nog maar weer eens nadenken en schrijven. En reflecteren.
Bij het laatste koor van dit jaar hebben we de Serenity prayer gezongen, dat was nieuw voor mij. Ik ken het gebed in vele varianten. De meest bekende is “God, grant me the serenity to accept the things I cannot change, the courage to change the things I can, and wisdom to know the difference”
Mij spreekt een meer actieve formulering aan: Aanvaard wat je niet veranderen kan, maar verander dat wat je niet aanvaarden kan. En leer het verschil tussen die twee.
Friedrich Schiller formuleerde het als volgt: „Wohl dem Menschen, wenn er gelernt hat, zu ertragen, was er nicht ändern kann, und preiszugeben mit Würde, was er nicht retten kann,” (1801)
Op de wikipedia pagina van de Serenity prayer vind ik ook een verwijzing naar het boek van John Green, the fault in our stars. Dat staat nog op mijn te lezen lijst… Dat is geen toeval 🙂 Ik weet wat ik vanavond ga doen: op de bank met kan thee en kat en dat boek lezen. Het wordt goed gewaardeerd
En zo is er toch weer een boekentwist en eindig ik met een positieve noot.
